prądu przemiennego

Encyklopedia PWN

komparator
[łac. comparo ‘porównuję’],
metrol. przyrząd pomiarowy do bardzo dokładnego mierzenia wielkości fiz. (zwykle długości lub natężenia prądu przemiennego) przez porównanie z wzorcem miary.
komutator
[łac.],
dawniej kolektor,
część maszyny elektrycznej osadzona na wale, która — w połączeniu ze szczotkami (umieszczonymi w tzw. szczotkotrzymaczu umocowanym do stojana) — zapewnia elektryczne połączenie między uzwojeniem wirującym twornika a nieruchomym obwodem zewnętrznym oraz pozwala na zmianę kierunku prądu w uzwojeniu twornika.
urządzenie elektryczne złożone z części zdolnych do wykonywania względem siebie ruchu obrotowego (maszyna elektryczna wirująca) lub postępowego (maszyna elektryczna liniowa; silnik liniowy) i przeznaczone do przetwarzania energii mechanicznej w elektryczną (prądnica elektryczna), energii elektrycznej w mechaniczną (silnik elektryczny) lub energii elektrycznej w energię elektryczną o innych wartościach napięcia, częstotliwości, liczbie faz itp. (przetwornica elektryczna);
pomiarowe przyrządy elektromechaniczne, elektryczne przyrządy wskazówkowe,
przyrządy pomiarowe, w których wielkość elektr. (prąd, napięcie, moc), dzięki zjawiskom elektrodynamicznym, jest przetwarzana w napędowy moment siły działający na część ruchomą przyrządu (zw. organem ruchomym) i wywołujący jego obrót.
elektrotechn. urządzenie (o dużej dokładności) obniżające napięcie elektr. (p. napięciowy) lub zmniejszające natężenie prądu elektr. (p. prądowy) układu do wartości odpowiedniej dla zakresu dołączonych do niego przyrządów pomiarowo-kontrolnych (np. woltomierzy, amperomierzy, watomierzy, przekaźników);
urządzenie energoelektroniczne do przekształcania prądu elektr. określonego rodzaju na prąd elektr. innego rodzaju;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia